articles
Stefan Drees.
August 2011
Van der Aa’s Konzeptionen begreifen bestimmte Arten des musikalischen Agierens und die daraus resultierenden visuellen Informationen mit ein und definieren sie als essenzielle Elemente einer künstlerischen Arbeit, die nicht bei der Musik haltmacht, sondern immer auch dem Sichtbaren eine tragende Rolle innerhalb des ästhetischen Diskurses zuweist und es somit als »an addition and stretching of my musical and compositional vocabulary« nutzt.’
Seiltanz. Language: German
Reinhard Brembeck.
April 2011
Sol Gabetta spielt die Uraufführung von Michel van der Aas „Up-Close“ – und damit das erste ausschließlich für eine Frau komponierte Cellokonzert.
“Was finden wir im Leben wichtig? Wie blicken wir auf Ereignisse zurück?”
Sueddeutsche Zeitung, Language: German
Andrew Clements.
April 2010
Michel van der Aa’s ‘After Life’ is another seamless hybrid of film and opera. Andrew Clements meets the ultimate multi-tasker.
The Guardian, Language: English
Jonathan W. Marshall.
January 2010
Through Van der Aa’s use of technological doubles of the players and other performative devices, the artist dramatises the fragmentation of the human subject at the end of Modernism in music, culture and performance, producing a fetishistic rendering of the subject and his or her technological prostheses within the composer’s music and drama.
Soundscripts, Language: English
Bas van Putten.
August 2009
Sombre multi-voiced brass blocks vaporize in a stratosphere of high-frequency electronica and cool, soft strings; in the background, mechanical ‘clicks’ on the piano, harp and glockenspiel in their uppermost register transform the orchestra into a quasi-digital instrument. As ‘beautiful’ as it is, the music is clearly the product of an imagination that far surpasses the purely musical.
Boosey & Hakwes. Language: English
Myrthe van Dijk.
August 2009
De componist vertelt over de veranderingen die hij maakte voor de 2009 revisie van After Life. ‘Bijna elke scène poets ik op en scherp ik aan, als ik klaar ben zal ik naar schatting een half uur nieuwe muziek hebben gemaakt, nieuwe noten op oude plekken.’
Odeon magazine. Language: Dutch
Peter Krause.
July 2006
Der Komponist und Hindemith-Preisträger Michel van der Aa legt Wert auf ganzheitlich erfahrbare, audiovisuell komponierte Opern. Kompromisse in der Kunst findet er faul, die Unterscheidung von Augen- und Ohrenkunst sei eine unnatürliche Trennung.
Die Welt. Language: German
Mischa Spel.
March 2006
Als een icoon licht ze op; een vrouw in het duister. Het raspende geluid van de knijpkat waarmee ze haar gezicht als in een kinderspookspel beschijnt, doet op het eerste gehoor nostalgisch aan.
Holland Festival program. Language: Dutch
Bas van Putten.
December 2004
Michel van der Aa is een multidisciplinair werkende conceptualist met een horizon die aanzienlijk verder reikt dan de geschreven noot. Die zich niet op zijn gemak voelt in de routineuze wereld van de concertzaal, waar muziek met de verlichting aan wordt uitgevoerd door musici die zich niets gelegen laten liggen aan de visuele kant van hun vertolkingskunst.
Groene Amsterdammer. Language: Dutch
Jacqueline Oskamp.
September 2004
De kwestie is: wat is muziek? Theater en video liggen in mijn beleving heel dicht tegen muziek aan. Ik heb het gevoel dat ik nog steeds muziek maak en geen beeldende kunst. Maar soms kan ik mijn ideeën niet allemaal in klank vatten.
Uit Boek ‘Radicaal gewoon’. Language: Dutch
Michiel Cleij.
September 2004
Van der Aa is a dramatist: sounds are for him what actors are to a theatre director. His sounds can be plastic, malleable or recalcitrant; they reinforce or neutralize one another; they dominate or are dominated.
Boosey & Hawkes. Language: English.
Jelena Novak.
July 2004
Watching/listening violoncellist Maya Beiser in Reich’s Cello Counterpoint, or singer Barbara Hannigan performing in van der Aa’s opera One, I was wondering: Where does the performer’s body stop? Where are the performer’s edges?
Musicology Symphosium Music and Networking. Language: English
Mischa Spel.
June 2004
In his Here trilogy, Van der Aa draws the listener into the musical exploration of the clash between the individual and his surroundings. His irrepressible fascination for theatrical and visual means is one recurring feature of the trilogy.
Program note. Language: English
Michel van der Aa.
October 2003
‘doubleAplayer’ is a software program that handles the playback of samples in a soundtrack in a musical and flexible way. The program makes it possible to adjust the tempo of the soundtrack by following the conductor and compensating for tempo fluctuations.
Language: English
Pierre Gervasoni.
September 2003
L’intérêt grandissant pour la dimension visuelle incite le compositeur à s’inscrire à la New York Film Academy. One est la première œuvre résultant de cette formation soutenue de cinéaste.
Le Monde. Language: French
Mischa Spel.
January 2003
In de muziek van Michel van der Aa (32) is vervreemding een vertrouwde component. De beelden bij zijn nieuwe kameropera One (2002) tonen een verdwaasde jonge vrouw.
NRC Handelsblad. Language: Dutch
Frits van der Waa.
June 2001
Space in Van der Aa’s music is a thing occurring inside the head of the listener, a sensation created largely by illusion. Van der Aa plays with this conceptual space. As M.C Escher, the graphic artist, made perspectival illusion clash with the flat surface of the paper.
Composers’ Voice CD Liner notes. Language: English
by Joep Christenhusz
by Jelena Novak
by Peter van Amstel
by Emile Wennekes & Mark Delaere
by Jacqueline Oskamp
Michel van der Aa’s music analized by Boris D. Filanovski